વિરહની વેદના

  હર હંમેશ આશ જીવતી, જીવતી તુજ સંગાથે 
અણદીઠેલ ભોમ પર ક્યાં ખોવાઈ મારી આશ 
નહિ જડે મારી આંખની અધિરિ આશ 
ત્રણ ભુવન ખોળ્યા નહિ જડે આ હરખની સ્મિત 
સંગે સંગે વિસરે મને આ અનમોલ સ્મિત 
વિસરી ગઈ સઘળી આશાઓ, તુજ સંગ દૂર હૈયાથી 
નહિ મળે રે તેજ આ આકાશ કેરા પંથે, વિસર્યો મારગ મારો
પંથે પંથે ખોવાણો મારો અટૂલો આ વિશ્વાસ 
વિષ્મયવેળા વિદાયે અકાળે ત્રાટક્યા આ બ્રહ્માંડ મુજ મારગ 
હીર કેડી કેડિયે ઉભી છે આ ત્રિવેણી નેણ 
નહિ જુઠાય તુજ આ હિરલી સર્વે ભોમ 
પણ આશ આટલી, દીઠો વિશ્વાસ તુજ પર 
સંગે સંગે ચાલવાનો હવે ક્યાંથી લાવું આ પળ, આ સંગ 
નીરખી નેણ નેત્રે જોવે તુજની 
ખબર છે હવે નથી ક્યાય આશ આ જગતમાં તુજની 

પણ પ્રેમાળ આ આખલડી માંડે નીરખી રાહ...